تقریباً شرکت‌های 9 وات تعطیل شدند و تعداد زیادی از کارخانه‌ها به اجبار تعطیل شدند…

تقریباً شرکت‌های 9 وات تعطیل شدند و تعداد زیادی از کارخانه‌ها به اجبار تعطیل شدند…

به دلیل هزینه های کم نیروی کار، مواد تولید کم و حمایت از سیاست، ویتنام در سال های اخیر شرکت های خارجی زیادی را برای ساخت کارخانه در ویتنام جذب کرده است.این کشور به یکی از مراکز تولیدی بزرگ جهان تبدیل شده است و حتی جاه طلبی دارد که به "کارخانه جهان بعدی" تبدیل شود..با تکیه بر توسعه صنعت تولید، اقتصاد ویتنام نیز رشد کرد و به چهارمین اقتصاد بزرگ در آسیای جنوب شرقی تبدیل شد.

با این حال، همه گیری خشمگین باعث شده است که توسعه اقتصادی ویتنام با چالش های عظیمی روبرو شود.اگرچه نادر بود"کشور نمونه برای پیشگیری از اپیدمی”قبلا، ویتنام بوده است"ناموفق”امسال تحت تاثیر ویروس دلتا.

نزدیک به 90000 شرکت تعطیل شدند و بیش از 80 شرکت آمریکایی "مصائب" شدند!اقتصاد ویتنام با چالش های بزرگی مواجه است

در 8 اکتبر، افراد مهم در ویتنام اظهار داشتند که به دلیل تأثیر همه گیری، نرخ رشد اقتصاد ملی در سال جاری احتمالاً تنها حدود 3 درصد است که بسیار کمتر از هدف قبلی تعیین شده 6 درصدی است.

این نگرانی بی اساس نیست.بر اساس آمار اداره آمار ویتنام، در سه فصل اول سال جاری، حدود 90000 شرکت فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورده و یا ورشکسته شده اند و از این تعداد 32000 شرکت در حال حاضر انحلال خود را اعلام کرده اند که نسبت به مدت مشابه قبل 17.4 درصد افزایش داشته است. سال.این واقعیت که کارخانه‌های ویتنام درهای خود را باز نمی‌کنند نه تنها بر اقتصاد کشور تأثیر می‌گذارد، بلکه بر شرکت‌های خارج از کشور که سفارش داده‌اند نیز «تأثیر» می‌گذارد.

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که داده های اقتصادی ویتنام در سه ماهه سوم بسیار زشت بود، عمدتاً به این دلیل که در این دوره همه گیری بیشتر و بیشتر شیوع پیدا کرد، کارخانه ها مجبور به تعطیلی شدند، شهرها مجبور به محاصره شدند و صادرات ضربه سختی خورد.

ژو مینگ، تولید کننده تلفن های همراه دست دوم و لوازم جانبی تلفن همراه در هانوی، ویتنام، گفت که کسب و کار خود را نمی توان در داخل کشور فروخت، بنابراین اکنون می توان آن را تنها به عنوان زندگی اولیه در نظر گرفت.

«بعد از شیوع بیماری همه گیر، می توان گفت که تجارت من بسیار تیره و تار است.اگرچه می توان کار را در مناطقی آغاز کرد که اپیدمی خیلی شدید نیست، ورود و خروج کالاها محدود شده است.کالاهایی که ظرف دو یا سه روز می توانند از گمرک خارج شوند، اکنون به نیم ماه تا یک ماه موکول شده است.در ماه دسامبر، سفارش به طور طبیعی کاهش یافت.

گزارش شده است که از اواسط ژوئیه تا اواخر سپتامبر، 80 درصد از کارخانه های کفش نایک و نزدیک به نیمی از کارخانه های پوشاک آن در جنوب ویتنام تعطیل شده اند.اگرچه پیش‌بینی می‌شود که کارخانه در ماه اکتبر کار خود را به صورت مرحله‌ای از سر بگیرد، اما هنوز چندین ماه طول می‌کشد تا کارخانه به تولید کامل برسد.تحت تأثیر عرضه ناکافی، درآمد شرکت در سه ماهه اول سال مالی 2022 همچنان کمتر از حد انتظار است.

مت فرید، مدیر مالی شرکت، گفت: "نایک حداقل 10 هفته از تولید خود را در ویتنام از دست داد که باعث ایجاد شکاف موجودی شد."

علاوه بر نایک، آدیداس، کوچ، UGG و سایر شرکت‌های آمریکایی با عملیات تولید انبوه در ویتنام همگی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

زمانی که ویتنام عمیقاً گرفتار این بیماری همه گیر شد و زنجیره تامین آن قطع شد، بسیاری از شرکت ها شروع به "بازاندیشی" کردند: آیا انتقال ظرفیت تولید به ویتنام صحیح بود؟یکی از مدیران یک شرکت چندملیتی گفت: "ساخت یک زنجیره تامین در ویتنام 6 سال طول کشید و تنها 6 روز طول کشید تا آن را رها کنید."

برخی از شرکت ها در حال برنامه ریزی برای انتقال ظرفیت تولید خود به چین هستند.به عنوان مثال، مدیر عامل یک برند کفش آمریکایی گفت: "چین در حال حاضر یکی از معدود مکان‌هایی در جهان است که می‌توان کالاها را در آن تهیه کرد."

در شرایطی که همه گیری و اقتصاد زنگ خطر را به صدا درآورده اند، ویتنام مضطرب است.

طبق گزارش TVBS، در اول اکتبر، شهر هوشی مین، ویتنام، بازنشانی صفر را رها کرد و اعلام کرد که محاصره ضد اپیدمی در سه ماه گذشته لغو شده است و به پارک‌های صنعتی، پروژه‌های ساختمانی، مراکز خرید و رستوران‌ها اجازه می‌دهد فعالیت خود را از سر بگیرند. .در 6 اکتبر، یک فرد آشنا با این موضوع گفت: "اکنون ما به آرامی کار را از سر می گیریم."برخی برآوردها می گویند که این ممکن است بحران مهاجرت کارخانه ویتنام را حل کند.

آخرین اخبار در 8 اکتبر نشان می دهد که دولت ویتنام همچنان کارخانه را در منطقه صنعتی دوم نن تاک در استان دونگ نای مجبور به تعلیق به مدت 7 روز می کند و دوره تعلیق تا 15 اکتبر تمدید می شود. این بدان معنی است که تعلیق شرکت های ژاپنی در کارخانه های این منطقه به 86 روز تمدید می شود.

بدتر از آن، در طول دوره دو ماهه تعطیلی این شرکت، اکثر کارگران مهاجر ویتنامی به شهر خود بازگشته اند و برای شرکت های خارجی دشوار است که اگر بخواهند در این زمان تولید را از سر بگیرند، نیروی کار کافی پیدا کنند.به گفته گروه بائوچنگ، یک تولید کننده کفش مشهور در جهان، تنها 20 تا 30 درصد از کارکنان آن پس از صدور اطلاعیه از سر کار شرکت به سر کار بازگشتند.

و این فقط یک عالم کوچک از اکثر کارخانه ها در ویتنام است.

کمبود مضاعف کارگران سفارش، از سرگیری کار را برای شرکت ها دشوار می کند

چند روز پیش، دولت ویتنام در حال آماده شدن برای از سرگیری تدریجی تولید اقتصادی است.برای صنایع نساجی، پوشاک و کفش ویتنام، این کشور با دو مشکل عمده مواجه است.یکی کمبود سفارشات کارخانه و دیگری کمبود کارگر.گزارش شده است که درخواست دولت ویتنام برای از سرگیری کار و تولید بنگاه ها این است که کارگران شرکت هایی که کار را از سر می گیرند و تولید را از سر می گیرند باید در مناطق عاری از اپیدمی باشند، اما این کارخانه ها اساساً در مناطق اپیدمی هستند و کارگران طبیعتاً نمی توانند برگردند. برای کار.

به خصوص در جنوب ویتنام، که در آن اپیدمی شدیدترین است، حتی اگر اپیدمی در ماه اکتبر مهار شود، بازگرداندن کارگران اصلی به کار دشوار است.بیشتر آنها برای جلوگیری از شیوع بیماری همه گیر به زادگاه خود بازگشتند.برای کارکنان جدید، به دلیل اجرای قرنطینه اجتماعی در سراسر ویتنام، جریان پرسنل بسیار محدود است و طبیعتاً یافتن کارگر دشوار است.پیش از پایان سال، کمبود کارگران در کارخانه‌های ویتنامی به 35 تا 37 درصد می‌رسید.

از زمان شیوع این بیماری همه گیر تا به امروز، سفارشات صادراتی محصولات کفش ویتنام به طور جدی از بین رفته است.گزارش شده است که در ماه اوت، حدود 20 درصد از سفارشات صادراتی محصولات کفش از بین رفته است.در شهریور 40 تا 50 درصد زیان داشت.اصولا از مذاکره تا امضای قرارداد نیم سال طول می کشد.به این ترتیب، اگر می خواهید سفارش را انجام دهید، یک سال بعد خواهد بود.

در حال حاضر، حتی اگر صنعت کفش ویتنامی بخواهد به تدریج کار و تولید خود را از سر بگیرد، در شرایط کمبود سفارشات و نیروی کار، از سرگیری کار و تولید برای شرکت ها دشوار است، چه رسد به از سرگیری تولید قبل از همه گیری.

بنابراین، آیا این سفارش به چین باز می گردد؟

در پاسخ به این بحران، بسیاری از شرکت های خارج از کشور از چین به عنوان یک سبد صادراتی امن استفاده کرده اند

کارخانه هوک فورنیشینگ در ویتنام، یک شرکت تاسیس شده مبلمان در فهرست آمریکا، از اول اوت به حالت تعلیق درآمده است. پل هاکفیلد، معاون امور مالی، گفت: «واکسیناسیون ویتنام به ویژه خوب نیست، و دولت در مورد تعطیلی اجباری کارخانه ها فعال است. "در سمت تقاضای مصرف کننده، سفارشات جدید و کالاهای عقب افتاده قوی هستند و محموله های ناشی از بسته شدن کارخانه ها در ویتنام مسدود خواهند شد.در ماه های آینده نمایش داده می شود.

پولس گفت:

«در صورت لزوم به چین بازگشتیم.اگر اکنون احساس کنیم کشوری با ثبات تر است، این کاری است که انجام خواهیم داد.»

مت فرید، مدیر مالی نایک گفت:

تیم ما در حال به حداکثر رساندن ظرفیت تولید کفش در کشورهای دیگر و انتقال تولید پوشاک از ویتنام به کشورهای دیگر مانند اندونزی و چین است تا تقاضای فوق‌العاده قوی مصرف‌کننده را برآورده کند.»

راجر رولینز، مدیرعامل Designer Brands، یک طراحی، تولید و خرده‌فروش کفش و لوازم جانبی در مقیاس بزرگ در آمریکای شمالی، تجربه همتایان خود را در استقرار زنجیره‌های تامین و بازگشت به چین به اشتراک گذاشت:

یکی از مدیران اجرایی به من گفت که 6 روز طول کشید تا کار زنجیره تامین (انتقال) را که 6 سال قبل طول کشید، تکمیل کند.به این فکر کنید که همه قبل از ترک چین چقدر انرژی صرف کرده‌اند، اما اکنون از کجا می‌توانید کالاها را فقط چین بخرید - واقعاً دیوانه‌کننده است، مثل یک ترن هوایی.»

LoveSac، خرده‌فروش مبلمان در ایالات متحده که سریع‌ترین رشد را دارد، سفارش‌های خرید را نیز به تامین‌کنندگان در چین انتقال داده است.

مدیر مالی دونا دلومو گفت:

ما می دانیم که موجودی کالا از چین تحت تأثیر تعرفه ها قرار می گیرد، که برای ما هزینه کمی دارد، اما به ما امکان می دهد موجودی را حفظ کنیم، که به ما مزیت رقابتی می دهد و برای ما و مشتریان ما بسیار مهم است.

مشاهده می‌شود که طی سه ماه محاصره شدید ویتنام، تامین‌کنندگان چینی به گزینه‌های اضطراری برای شرکت‌های بزرگ بین‌المللی تبدیل شده‌اند، اما ویتنام که کار و تولید خود را از اول اکتبر از سر گرفته است، به انتخاب‌های تولیدی شرکت‌های تولیدی نیز اضافه خواهد شد.تنوع.

مدیر کل یک شرکت بزرگ کفش در گوانگدونگ تحلیل کرد: «(سفارش ها به چین منتقل می شوند) این یک عملیات کوتاه مدت است.من تعداد کمی را می دانم که کارخانه ها به عقب منتقل می شوند.(نایک و غیره) شرکت های بزرگ چند ملیتی معمولاً در سرتاسر جهان پرداخت می کنند.کارخانه های دیگری نیز وجود دارد.(کارخانه های ویتنام تعطیل هستند).در صورت وجود سفارش در جای دیگری انجام می دهیم.عمده آنها در کشورهای جنوب شرقی آسیا و پس از آن چین منتقل می شوند.

وی توضیح داد که برخی از شرکت ها قبلاً بیشتر ظرفیت خط تولید را انتقال داده اند و در چین بسیار کم باقی مانده است.جبران شکاف ظرفیت دشوار است.رویه رایج تر شرکت ها انتقال سفارشات به سایر کارخانه های کفش در چین و استفاده از خطوط تولید آنها برای انجام وظایف است.به جای بازگشت به چین برای راه اندازی کارخانه ها و ایجاد خطوط تولید.

انتقال سفارش و انتقال کارخانه دو مفهوم با چرخه ها، مشکلات و مزایای اقتصادی متفاوت هستند.

«اگر انتخاب سایت، ساخت کارخانه، صدور گواهینامه تأمین‌کننده و تولید از صفر شروع شود، چرخه انتقال کارخانه کفش احتمالاً یک و نیم تا دو سال خواهد بود.تعلیق تولید و تولید ویتنام کمتر از 3 ماه به طول انجامید.در مقابل، انتقال سفارشات برای حل بحران موجودی کوتاه مدت کافی است.

اگر از ویتنام صادرات ندارید، سفارش را لغو کنید و جای دیگری پیدا کنید؟شکاف کجاست؟

در بلندمدت، چه «پرواز طاووس‌ها به سمت جنوب شرقی» و چه بازگشت سفارش‌ها به چین، سرمایه‌گذاری و انتقال تولید انتخاب‌های مستقل شرکت‌ها برای جستجوی مزایا و اجتناب از معایب است.تعرفه ها، هزینه های نیروی کار و استخدام نیروهای محرکه مهم برای انتقال بین المللی صنایع هستند.

Guo Junhong، مدیر اجرایی صنعت کفش Dongguan Qiaohong، گفت که سال گذشته برخی از خریداران به وضوح درخواست کردند که درصد معینی از محموله ها باید از کشورهای آسیای جنوب شرقی مانند ویتنام باشد و برخی از مشتریان نگرش سختگیرانه ای داشتند: "اگر شما صادرات ندارید. از ویتنام، سفارش خود را لغو می‌کنید و به دنبال شخص دیگری می‌گردید.»

Guo Junhong توضیح داد که از آنجایی که صادرات از ویتنام و سایر کشورهایی که می توانند از کاهش تعرفه و معافیت برخوردار شوند هزینه های کمتر و حاشیه سود بیشتری دارد، برخی از OEM های تجارت خارجی برخی از خطوط تولید را به ویتنام و جاهای دیگر منتقل کرده اند.

در برخی مناطق، برچسب "ساخت ویتنام" می تواند سود بیشتری نسبت به برچسب "ساخت چین" حفظ کند.

ترامپ در 5 می 2019 تعرفه 25 درصدی بر 250 میلیارد دلار از صادرات چین به ایالات متحده را اعلام کرد.محصولات، ماشین‌آلات صنعتی، لوازم خانگی، چمدان‌ها، کفش‌ها و پوشاک ضربه سنگینی به شرکت‌های تجاری خارجی است که مسیر سودهای ناچیز اما گردش سریع را در پیش می‌گیرند.در مقابل، ویتنام با ایالات متحده به عنوان دومین صادرکننده بزرگ، رفتارهای ترجیحی مانند معافیت از تعرفه واردات در مناطق پردازش صادراتی را ارائه می دهد.

با این حال، تفاوت در موانع تعرفه تنها سرعت انتقال صنعتی را تسریع می کند.نیروی محرکه "پرواز طاووس به سمت جنوب شرقی" مدتها قبل از شیوع بیماری همه گیر و اصطکاک تجاری بین چین و ایالات متحده رخ داد.

در سال 2019، تحلیلی توسط Rabo Research، اتاق فکر رابوبانک، اشاره کرد که نیروی محرکه اولیه فشار ناشی از افزایش دستمزدها بود.بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط سازمان تجارت خارجی ژاپن در سال 2018، 66 درصد از شرکت های ژاپنی مورد بررسی گفتند که این چالش اصلی آنها برای انجام تجارت در چین است.

یک مطالعه اقتصادی و تجاری که توسط شورای توسعه تجارت هنگ کنگ در نوامبر 2020 انجام شد، اشاره کرد که 7 کشور آسیای جنوب شرقی دارای مزایای هزینه نیروی کار هستند و حداقل دستمزد ماهانه عمدتاً زیر 2000 یوان است که مورد علاقه شرکت های چند ملیتی است.

ویتنام دارای ساختار نیروی کار غالب است

با این حال، اگرچه کشورهای آسیای جنوب شرقی از نظر نیروی انسانی و هزینه های تعرفه مزایایی دارند، شکاف واقعی نیز به طور عینی وجود دارد.

یکی از مدیران یک شرکت چند ملیتی در ماه می مقاله ای نوشت تا تجربه خود را از مدیریت یک کارخانه در ویتنام به اشتراک بگذارد:

"من از شوخی نمی ترسم.کارتن های لیبل و جعبه های بسته بندی در ابتدا از چین وارد می شود و گاهی اوقات هزینه حمل و نقل از ارزش کالا بیشتر است.هزینه اولیه ساخت یک زنجیره تامین از ابتدا کم نیست و بومی سازی مواد زمان بر است.

این شکاف در استعدادها نیز منعکس می شود.به عنوان مثال، مهندسان در سرزمین اصلی چین تجربه کاری زیادی بین 10-20 سال دارند.در کارخانه های ویتنامی، مهندسان به تازگی از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند و کارمندان باید آموزش را با ابتدایی ترین مهارت ها شروع کنند..

مشکل بارزتر این است که هزینه مدیریت مشتری بالاتر است.

"یک کارخانه بسیار خوب نیازی به دخالت مشتریان ندارد، آنها می توانند 99٪ مشکلات را خودشان حل کنند.در حالی که یک کارخانه عقب مانده هر روز مشکل دارد و نیاز به کمک مشتریان دارد و مرتکب اشتباهات مکرر و اشتباهات مختلف می شود.

با کار با تیم ویتنامی، او فقط می تواند با یکدیگر در تماس باشد.

افزایش هزینه زمان نیز دشواری مدیریت را تشدید می کند.به گفته خودی های صنعت، در دلتای رودخانه مروارید، تحویل مواد خام در همان روز پس از ثبت سفارش رایج است.در فیلیپین بسته بندی و صادرات کالا دو هفته طول می کشد و مدیریت باید برنامه ریزی بیشتری داشته باشد.

با این حال، این شکاف ها پنهان هستند.برای خریداران بزرگ، قیمت ها با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.

به گفته مدیر این شرکت چند ملیتی، برای همان تجهیزات برد مدار به اضافه هزینه های نیروی کار، قیمت ویتنام در دور اول 60 درصد ارزان تر از کارخانه های مشابه در سرزمین اصلی چین بود.

برای ورود به بازار با مزیت قیمت پایین، تفکر بازاریابی ویتنام سایه گذشته چین را دارد.

با این حال، بسیاری از خودی‌های صنعت می‌گویند: «من نسبت به چشم‌انداز صنعت تولید چین بر اساس قدرت فناوری و بهبود سطح تولید بسیار خوش‌بین هستم.غیرممکن است که کمپ اصلی تولیدی چین را ترک کند!»

چین بیا.جینانUBO CNCMACHINERY CO.LTD بیا….